วิธีการระบายสีพลาสติกที่ใช้กันทั่วไป

เมื่อแสงกระทบกับผลิตภัณฑ์พลาสติก แสงส่วนหนึ่งจะสะท้อนจากพื้นผิวของผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างความมันวาว และอีกส่วนหนึ่งของแสงจะหักเหและส่งผ่านเข้าไปด้านในของพลาสติกเมื่อพบกับอนุภาคเม็ดสี การสะท้อน การหักเห และการส่งผ่านจะเกิดขึ้นอีกครั้ง และสีที่แสดงคืออนุภาคเม็ดสีสีสะท้อน.

วิธีการระบายสีพลาสติกที่ใช้กันทั่วไปคือ: การระบายสีแบบแห้ง, การระบายสีแบบเพสต์ (การระบายสีแบบเพสต์), การระบายสีมาสเตอร์แบทช์สี
1. การระบายสีแบบแห้ง
วิธีการผสมและระบายสีโดยตรงกับผงหมึก (เม็ดสีหรือสีย้อม) โดยเติมผงวัตถุเจือปนและวัตถุดิบพลาสติกในปริมาณที่เหมาะสมเรียกว่าสีแห้ง
ข้อดีของการระบายสีแบบแห้งคือสามารถกระจายตัวได้ดีและมีต้นทุนต่ำสามารถระบุได้ตามต้องการและการเตรียมการก็สะดวกมากช่วยประหยัดการใช้กำลังคนและทรัพยากรวัสดุในการประมวลผลสี เช่น มาสเตอร์แบทช์สีและเพสต์สี จึงมีต้นทุนต่ำ และผู้ซื้อและผู้ขายไม่จำเป็นต้องใช้มันถูกจำกัดด้วยจำนวนเงินข้อเสียคือเม็ดสีจะลอยฝุ่นและก่อให้เกิดมลภาวะระหว่างการขนส่ง การจัดเก็บ การชั่งน้ำหนัก และการผสม ซึ่งจะส่งผลต่อสภาพแวดล้อมการทำงานและสุขภาพของผู้ปฏิบัติงาน

2. วางสี (color paste) การระบายสี
ในวิธีการระบายสีแบบเพสต์ โดยปกติแล้วสีจะผสมกับสารเสริมสีที่เป็นของเหลว (พลาสติไซเซอร์หรือเรซิน) แล้วบดเป็นเพสต์ จากนั้นจึงผสมให้เข้ากันกับพลาสติก เช่น เพสต์สีสำหรับเคลือบฟัน สี ฯลฯ
ข้อดีของการระบายสีแบบสีซีด (แบบวางสี) คือผลการกระจายตัวดีและจะไม่เกิดมลพิษจากฝุ่นข้อเสียคือปริมาณสีคำนวณได้ไม่ง่ายและมีต้นทุนสูง
3. การระบายสีมาสเตอร์แบทช์
เมื่อเตรียมมาสเตอร์แบทช์สี มักจะเตรียมเม็ดสีสีที่ผ่านการรับรองก่อน จากนั้นจึงผสมเม็ดสีลงในตัวพามาสเตอร์แบทช์สีตามอัตราส่วนสูตรโมเลกุลจะถูกนำมารวมกันอย่างสมบูรณ์ จากนั้นจึงทำให้เป็นอนุภาคที่มีขนาดใกล้เคียงกับอนุภาคเรซิน จากนั้นจึงนำไปใช้โดยอุปกรณ์การขึ้นรูปเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์พลาสติกเมื่อใช้ จะต้องเติมเพียงสัดส่วนเล็กน้อย (1%~4%) ลงในเรซินสีเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการระบายสี
เมื่อเปรียบเทียบกับการระบายสีแบบแห้ง การระบายสีมาสเตอร์แบทช์มีข้อดีที่ชัดเจนดังต่อไปนี้: ปรับปรุงมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากผงหมึกที่บินได้ การเปลี่ยนสีได้ง่ายระหว่างการใช้งาน ไม่มีการทำความสะอาดถังอัดรีดแบบพิเศษ และสูตรที่เสถียร มีประสิทธิภาพที่แข็งแกร่งและสามารถมั่นใจได้ว่าสีของ มาสเตอร์แบทช์สีสองชุดของแบรนด์เดียวกันยังคงค่อนข้างคงที่ข้อเสียของการระบายสีมาสเตอร์แบทช์คือต้นทุนการระบายสีสูงและปริมาณการเตรียมไม่ยืดหยุ่นนอกจากนี้ โทนเนอร์สีมุก ผงฟลูออเรสเซนต์ ผงเรืองแสง และโทนเนอร์อื่นๆ จะถูกนำมาผลิตเป็นมาสเตอร์แบทช์สี จากนั้นจึงนำไปใช้กับพลาสติกสีเมื่อเทียบกับการผสมพลาสติกโดยตรงเพื่อทำสี ผลลัพธ์ (เช่น ความมันวาว ฯลฯ) จะลดลงประมาณ 10% และผลิตภัณฑ์การฉีดขึ้นรูปก็มีแนวโน้มที่จะเกิดเส้นการไหลเช่นกันลายทางและตะเข็บ

การอ้างอิง
[1] จงซูเหิงองค์ประกอบสีปักกิ่ง: สำนักพิมพ์ศิลปะจีน, 1994
[2] ซ่งจัวอี้ และคณะวัตถุดิบพลาสติกและสารเติมแต่งปักกิ่ง: สำนักพิมพ์วรรณกรรมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 2549. (3) Wu Lifeng และคณะคู่มือการใช้งานมาสเตอร์แบทช์ปักกิ่ง: สำนักพิมพ์อุตสาหกรรมเคมี, 2554
[4] หยู เหวินเจี๋ย และคณะเทคโนโลยีการออกแบบสารเติมแต่งและการกำหนดสูตรพลาสติกฉบับที่ 3.ปักกิ่ง: สำนักพิมพ์อุตสาหกรรมเคมี, 2010. (5) Wu Lifengการออกแบบสูตรผสมสีพลาสติกฉบับที่ 2.ปักกิ่ง: สำนักพิมพ์อุตสาหกรรมเคมี, 2552